Versejando com imagem - Ua pastora se queixava, de D. Dinis
VERSEJANDO COM IMAGEM
UMA PASTORA SE QUEIXAVA
Ua pastor se queixava
muit' estando noutro dia,
e sigo medês falava
e chorava e dizia
com amor que a forçava:
par Deus, vi-t' en grave dia,
ai amor!
Ela s' estava queixando,
come molher con gram coita
e que a pesar, des quando
nacera, non fôra doita,
por en dezia chorando!
Tu non és se non mia coita,
ai, amor!
Coitas lhi davam amores,
que non lh' eran se non morte,
e deitou-s' antr' uas flores
e disse con coita forte:
Mal ti venha per u fores,
ca non és se non mia morte,
ai, amor!
Dinis
Nota geral
Pastorela na qual o trovador, descreve, apenas como espetador (sem nunca intervir), as reações de uma pastora apaixonada. O retrato é o de uma donzela lamentando-se e chorando, até porque pouco habituada a mágoas de amor, e que acaba, prostrada, por se deitar «entre umas flores».